ความโศกเศร้า ไม่เคยทำคุณให้ใคร นอกจากศัตรูจะดีใจเท่านั้นเอง
ความโกรธคือพิษร้าย ที่จะย้อนมาทำลายผู้มักโกรธ
ควรทำความดีเป็นบันได เพื่อก้าวไปสู่ความดีที่เหนือกว่า
ดินไม่เคยคุยว่าหนา ฟ้าไม่เคยคุยว่าสูง
การให้อภัยเป็นกิจของคนกล้าหาญ มิใช่การของคนอ่อนแอ
เกิดเป็นคนทั้งที สร้างความดีเอาไว้ อย่าให้ตายไปเปล่า
คนกตัญญูและสุภาพอ่อนน้อม ย่อมมีแต่เจริญสุข
คนดีไม่อยากจดจำ การกระทำของคนเล
คนเราถ้าปล่อยวางลงได้เมื่อใด ก็จะยิ้มได้อย่างสุขเสรี
คนเรามักมุ่งเรียนสิ่งนอกตนและห่างไกล มองผ่านสิ่งภายในและใกล้ตน