แก้มของลูกหมายังไม่อดนมแม่...
หอมกว่าแก้มผู้หญิงสวย...ใจทรามเป็นไหนๆ....
รักเถิด...แต่อย่าหลง...
เพราะความหลงเป้นหนทางไปสู่หลุมฝังศพ...
ความรักเป็นสัตว์ร้าย...
แต่คนฉลาดสามารถเลี้ยงมันให้เชื่องได้...
อย่าเอาความรัก...ไปฝังเสียในพิธีแต่งงานเลย...
ความรักบางครั้งเหมือนเป็นคำสาบ...
เปลี่ยนหัวใจคนดีให้เป็นคนชั่ว...
เปลี่ยนชีวิตมนุษย์...ให้กลายเป็นเปรตนรก...
คบหากันเพราะรูปโฉม..งความงามร่วงโรย...
ความรักก็สลาย...
การแต่งงาน...คือจุดสิ้นสุดของความรัก...
จงคิดถึงคนอยู่ให้มาก...จงลืมคนจากให้พ้น..
บ้านอยู่ทีไหน...หัวใจอยู่ที่นั่น
ปลูกดอกไม้เป็นปี...
ได้ชมเพียงสิบวัน...