ภูตํ เสสํ ทยิตพฺพํ พูตัง เสสัง ทะยิตับพัง ทุกคน ควรเกื้อกูลแก่กัน
สมคฺคา สขิลา โหถ สะมัคคา สะขิลา โหถะ จงสามัคคีและมีน้ำใจต่อกันเถิด
สมคฺคานํ ตโป สุโข สะมัคคานัง ตะโป สุโข ความเพียรพยายามเพื่อสามัคคีกัน ให้เกิดความสุข
ราชา มุขํ มนุสฺสานํ ราชา มุขัง มะนุดสานัง พระราชา เป็นประมุขของประชาชน
ราชา รฎฺฐสฺส ปญฺญานํ ราชา รัดถัดสะ ปันยานัง พระราชา เป็นศรีสง่าแห่งแผ่นดิน
สติ สพฺพตฺถ ปตฺถิยา สะติ สับพัดถะ ปัดถิยา สติ จำเป็นต้องใช้ในทุกๆที่
สติมโต สทา ภทฺทํ สะติมะโต สะทา พัดทัง ผู้มีสติ มีความเจริญทุกเมื่อ
สติมา สุขเมธติ สะติมา สุขะเมทะติ ผู้มีสติ ย่อมมีความสุข
สติมโต สุเว เสยฺโย สะติมะโต สุเว เสยโย ผู้มีสติ ย่อมดีขึ้นทุกๆวัน
รกฺขมาโน สโต รกฺเข รักขะมาโน สะโต รักเข ผู้ที่รักษา ควรมีสติรักษา
