โกธํ ฆตฺวา สุขํ เสติ โกทัง คัดตะวา สุขัง เสติ ฆ่าความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข
น ปรํ นาปิ อตฺตานํ วิหึสติ นะ ปะรัง นาปิ อัดตานัง วิหิงสะติ อย่าเบียดเบียนคนอื่น และแม้แต่ตนเอง
อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย อัดตา หะเว ชิตัง เสยโย ชนะตนนั่นแหล่ะเป็นดี
ชยํ เวรํ ปสวติ ชะยัง เวรัง ปะสะวะติ ผู้ชนะย่อมก่อเวร
อตฺตา หิ ปรมํ ปิโย อัดตา หิ ปะระมัง ปิโย ตนแลเป็นที่รักอย่างยิ่ง
อตฺตานุรกฺขี ภว มา อฑยฺหิ อัดตานุรักขี ภะวะ มา อะทัยหิ จงเป็นผู้ตามรักษาตน อย่าได้เดือดร้อน
กตญฺจ สุกตํ เสยฺโย กะตันจะ สุกะตัง เสยโย ทำความดี นั่นแลดีกว่า
นิสมฺม กรณํ เสยฺโย นิสัมมะ กะระนัง เสยโย ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำดีกว่า
กตสฺส นตฺถิ ปฏิการํ กะตัดสะ นัดถิ ปะติการัง สิ่งที่ทำแล้ว ทำคืนไม่ได้
กยิรา เจ กริยาเถนํ กะยิรา เจ กะริยาเถนัง ถ้าจะทำ ก็พึงทำให้จริง
